Daniela Ortiz (Peru, 1985) woont en werkt in Barcelona. Met haar werk roept ze spanningsvelden op en diept ze concepten uit als nationaliteit, racialisering, sociale klassen en gender. Door noties als geweld, vervolging van geracialiseerde gemeenschappen, inclusie en uitsluiting te onderzoeken, probeert ze vat te krijgen op hun verschijningsvormen in Westerse samenlevingen. Haar recente projecten focussen op migratiesystemen die ze verbindt met kolonialisme en hun beheer door witte, Europese staten en maatschappijen.

Daniela Ortiz stelde onder meer tentoon in het Van Abbemuseum, Eindhoven (2016); het Museum van Schone Kunsten, Warschau (2016); MACBA, Barcelona (2015); Württembergischer Kunstverein, Stuttgart (2015); Weltmuseum, Wenen (2015); Jeu de Paume, Parijs (2014); MUAC, Mexico (2014); Reina Sofía Museum, Madrid (2014) en 80M2, Lima (2012). Ze nam deel aan groepstentoonstellingen in Spanje, Frankrijk, de Verenigde Staten, Peru, Zweden, Oostenrijk, Roemenië en Tsjechië. Ze ontving de Guasch Coranty-beurs van de Universiteit van Barcelona (2011) voor haar project Maids Rooms, een beurs van CIFO (2012) voor het project Distinction en de BCN productiebeurs voor haar project NN15.518 dat ze maakte in samenwerking met Xose Quiroga.