In Double Take kijkt Johan Grimonprez naar de Koude Oorlog en de macht van beeldvorming. Op ingenieuze wijze verweeft hij de paranoia van de Koude Oorlog met de cinematografische persona van Alfred Hitchcock. De film presenteert een fictieve ontmoeting tussen Hitchcock en zijn dubbelganger, terwijl archiefmateriaal en fragmenten uit zijn films naadloos samenvloeien met nieuwsbeelden van de geopolitieke spanningen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. 

 Net als in Dial H-I-S-T-O-R-Y en Soundtrack to a Coup d’État speelt Grimonprez in Double Take met de manipulatieve kracht van media en de manier waarop beelden onze perceptie van de werkelijkheid sturen. Hitchcock, de meester van suspense, wordt een metafoor voor hoe angst wordt geënsceneerd en ingezet als politiek wapen. De film onderzoekt hoe televisie en film tijdens de Koude Oorlog niet alleen reflecties van de angstcultuur waren, maar er ook actief aan bijdroegen. 

 Met zijn mozaïekachtige stijl en speelse, maar kritische benadering van montage en narratief, nodigt Double Take de kijker uit om de mechanismen achter beeldvorming en macht te ontrafelen – een rode draad in Grimonprez’ oeuvre.