residentie
Elien Ronse & Kunstenplatform B
lappendeken van sociaal werk in Aalst
In Aalst en haar deelgemeenten werken Elien Ronse en Leontien Allemeersch (Kunstenplatform PLAN B) aan een langdurig en betrokken traject rond sociaal werk en gemeenschapsvorming.
In een eerste fase brachten Elien en Leontien het sociaal werk in Aalst in kaart aan de hand van gesprekken met tal van sociaal werkers. Hun getuigenissen schetsten een gelaagd beeld van het lokale veld, waarin ook bredere maatschappelijke tendensen – zoals vermarkting, privatisering en afbouw van sociale structuren – duidelijk voelbaar zijn. Wat elders in België gebeurt, speelt zich ook af op straatniveau in Aalst.
Ze hoorden hoe lokale organisaties verdwijnen of verzwakken door politieke keuzes en onderlinge concurrentie, en hoe sociaal werkers dagelijks de gevolgen ondervinden van beleid dat steeds minder ruimte laat voor structurele zorg en solidariteit. Begrippen als ‘uitholling’, ‘afbrokkeling’ en ‘afbouw’ zijn er geen abstracties, maar realiteit.
Deze woorden vormden de inspiratie voor een nieuw, hoopvol vocabularium. Door bestaande begrippen om te buigen tot nieuwe termen – zoals ‘vulholling’, ‘ontschraling’ en ‘aankalving’ – creëerde Elien een taal die ruimte laat voor verbeelding en veerkracht. De woorden werden gegoten in kaarsen, waarvan de vlam symbool staat voor een toekomst die anders kan.
In de tweede fase van het traject sloot Elien zich aan bij een geëngageerde groep sociaal werkers uit middenveldorganisaties in de regio, zoals SAAMO, Avansa en beweging.net. Samen zetten ze zich in om het middenveld in de Denderstreek te versterken. Ze vertrekken daarbij vanuit de buurt zelf: via gesprekken met bewoners en organisaties peilen ze naar trots, zorgen en noden.
De eerste buurt waar ze actief zijn, is Rechteroever in Aalst. Daar gingen ze de straat op met de vraag: “Als we een reisgids over deze buurt zouden maken, wat moet er zeker in staan?” De verzamelde antwoorden vormen de basis voor een buurtportret dat niet alleen zichtbaar maakt wat leeft, maar ook concrete hefbomen aanreikt om het sociaal weefsel opnieuw te versterken.
Dit traject is geen eindpunt, maar een uitnodiging om samen te blijven bouwen aan een rechtvaardige, zorgzame samenleving – van onderuit en met elkaar.
—